Deze periode staat algemeen bekend als de glorie-tijd van SDOUC. Tot aan Arnhem was er geen enkele plaats in Oost-Gelderland te vinden waar zo goed werd gespeeld als in Ulft. En tot ver in Twente waren de roodgelen een gevreesde tegenstander. Vandaar dat men vaak zong: ”En er is geen club meer in het Oosten die SDOUC kan verslaan.”
Ongekende successen werden er behaald: kampioenschappen in de jaren 1930, 1932, 1933, 1934 en 1935. En van 1932 tot 1935 mocht SDOUC vier keer meespelen in de strijd om het landskampioenschap van de IVCB.
Seizoen 1929/1930 RKF Oost Tweede klasse H
Het eerste succes voor SDOUC getuige onderstaand citaat uit de notulen: “We denken allereerst aan de schitterende prestaties van het eerste elftal, dat na het beëindigen van de competitie even succesvol haar promotiewedstrijden voor de eerste klas R.K.F. speelde.”
In dit seizoen ging men voor het eerste onder de naam SDOUC spelen. Voor zover is na te gaan, werd de eerste wedstrijd onder die naam gespeeld op zondag 29 september 1929 thuis tegen ’s Heerenberg. Uitslag 3-2. Dat was meteen een goede basis om kampioen te worden.
De promotiewedstrijden:
SDOUC – HAC (Haaksbergen) 6-2
HAC – SDOUC 2-5
Daarna moest er nog gespeeld worden tegen de winnaar van de andere groep nl. EMOS uit Enschede.
SDOUC – EMOS (Enschede) 4-0
EMOS – SDOUC 2-3
Hiermee was de promotie naar de 1ste klas C een feit. De huldiging die het eerste elftal ten deel viel was zeker een bewijs hoezeer de Ulftenaren met de plaatselijke Katholieke Sportvereniging meeleefden.
Seizoen 1930/1931 1 klas C RKF
De start in de hoogste klasse van de oostelijke afdeling was niet al te best. In de eerste helft van de competitie werden de meeste wedstrijden verloren maar in het tweede gedeelte herstelden de roodgelen zich door een aantal knappe overwinningen zodat men de laatste plaats kon verlaten en in de veilige middenmoot terecht kwam.
Seizoen 1931/1932 1ste klasse RKF
Voor het eerste bereikte SDOUC in de competitie het hoogst mogelijke resultaat nl. het kampioenschap van het Oosten. Dat gebeurde door thuis van Altior te winnen.
Daarna werden er twee wedstrijden gespeeld tegen de kampioen van de klasse C2:
SDOUC – Zwolle 3-1
Zwolle – SDOUC 1-1
Door dit resultaat was SDOUC kampioen van het Oosten en mocht meedoen aan de strijd om het kampioenschap van de IVCB.
De resultaten waren:
thuis uit
2-3 TYBB 3-2
2-1 MULO 2-0
2-2 Santpoort 3-2
Seizoen 1932/1933 RKF 1 ste klasse D
Het eerste elftal werd weer kampioen van het Oosten, waarna zij dankzij een serieuze training een goed figuur sloegen in de landscompetitie. Het kampioenschap werd behaald op zondag 19 februari 1933. Daarna werd er weer gespeeld om het kampioenschap van het Oosten.
Achilles – SDOUC 2-2
SDOUC – Achilles 3-1
Om het landskampioenschap
thuis uit
3-3 DHL 6-0
4-2 Wilhelmina 3-1
Seizoen 1933/1934 RKF Oost afdeling
De prestaties van het eerste elftal waren weer buitengewoon. Na het beëindigen van een prachtcompetitie werden ze na een harde strijd met Vosta de kampioen van Twente, geplaatst voor het landskampioenschap. Ofschoon het begin minder goed was, werd de eer van het Oosten op kranige wijze hooggehouden. Voor de thuiswedstrijd op 12 november 1933 tegen VDZ werd de nieuwe tribune in gebruik genomen.
Op 18 maart volgde de eerste wedstrijd in de Oostelijke eindronde. Vosta uit Enschede won thuis met 4-1. De return volgde op 15 april 1934. SDOUC won met 4-3. Er volgde een beslissingswedstrijd in Groenlo. Gesteund door honderden supporters speelde SDOUC een van haar beste wedstrijden uit die periode. Heel Ulft was daarbij aanwezig. Achter Lichtenvoorde al was het een lange file van fietsers en wandelaars richting Groenlo. Uitslag 3-1 winst.
Weer mocht men meedoen aan de strijd om het kampioenschap van Nederland.
De uitslagen:
thuis uit
4-3 Valkenburg 2-1
2-7 Volendam 3-1
Toon Aalders (grensrechter) – Piet le Comte – Jan Robben – Jan Schoemaker – Beernt Frericks – Jan Wilbrink – Jan Nienhaus – Herman Sales – Jan Westerhof – Fons Huls – Willem Weijkamp – Hendrik Kortbeek.
1934/1935 RKF Oostelijke afdeling
Het eerste elftal werd na een mooie competitie en een zware wedstrijd met concurrent Vosta weer kampioen van het Oosten. De samenvoeging van de twee Oostelijke afdelingen bleek voor ons een goede regeling te zijn.
De landscompetitie was voor de rood-gelen niet zo succesvol. Volendam werd kampioen en SDOUC werd laatste. Een van de oorzaken was dat we met zieke spelers te kampen hadden. Daarom constateren we met genoegen dat ondanks de tegenvallers in de eindstand de sportieve geest in het elftal prachtig bleef.
De uitslagen
thuis uit
1-5 Kerkrade 3-0
2-5 Kolping 3-2
1-3 HBC 4-0
1-1 Volendam 4-0
Staand v.l.n.r.: Beernt Frericks – Piet le Comte – Ben van de Boogaard – Jan Nienhaus – Hendrik Kortbeek – Toon te Boekhorst – Jan Westerhof – Herman Sales – W. Frazer – Chris Lensen – Herman Overbeek – A. Frazer.
Geknield v.l.n.r.: Jan Robben – Bernard Aalders – Hein te Boekhorst – Frans le Comte.
Seizoen 1935/1936
SDOUC eindigde ditmaal op de vierde plaats.
Seizoen 1936/1937 Oostelijke afdeling
Hoewel SDOUC 1 een heel slecht begin heeft gemaakt, zelfs zo dat het degradatiespook al om de deur heen keek, is het einde toch wel goed te noemen. SDOUC eindigde op de derde plaats.
Seizoen 1937/1938 RKF Oostelijke afdeling
Kampioen en toch weer niet. Vosta eindigde bovenaan met 32 punten. SDOUC had 31 punten. Maar ……SDOUC protesteerde tegen de strafschop waaruit Vosta de gelijkmaker had gescoord en de 1-1 eindstand bereikt werd. De protestcommissie stelde SDOUC in het gelijk. Maar het kon niet meer hersteld worden omdat ze niet tijdig geprotesteerd hadden en bovendien had Vosta al twee wedstrijden gespeeld om het landskampioenschap.
1938/1939 RKF Oostelijke afdeling
Voor het laatst speelde SDOUC in de hoogste Oostelijke afdeling. Vosta werd afgetekend kampioen en SDOUC moest genoegen nemen met de zesde plaats op de ranglijst.
1939/1940 IVCB 2 de klas Oost A
Vanwege de mobilisatie gaf SDOUC er de voorkeur aan om vrijwillig een stapje terug te doen en uit te komen in de tweede klas. De vervoersproblemen waren zeer groot. Mede omdat een aantal topspelers niet meer beschikbaar was, liepen de resultaten sterk terug. Want zelfs in de tweede klas eindigde men in de staartgroep met 12 punten uit 14 wedstrijden.
